Туманна летнім падвячоркам.
А мне так трэба зноў прайсьці
Ад суму стомленым падворкам,
Прыйсьці ізноў, каб зноў пайсьці.
Чарговы раз нясу надзею,
Што я ня госьцем буду тут,
У думках вераю мацнею,
Што ты са мной, бацькоўскі кут.
Туманна летнім падвячоркам.
Я зноў іду сваёй дарогай,
Што падказала колісь зорка,
Дамоў, да роднага парога.
Туманна летнiм падвячоркам
© Copyright: Николай Карташевич, 2025
Свидетельство о публикации №125081701797
Свидетельство о публикации №125081701797
Рецензии