Мама на ўсё кажа нельга.
Мама, мае імя - Хельга,
Таму не трываю прымусу,
Не пазбягаю спакусу,
Дзейнічаю супрацьлегла.
Свет для мяне бязмежны,
Цікавы, ласкавы, смешны.
У ім кожны - лёсу мастак,
Тут шчасце ўсім за так,
Ды з косці слановай вежы.
Мама, выходзь пад Сонца!
Хопіць уздыхаць бясконца!
Дарослая ты таксама не назаўжды…
На дрэвах пасля дажджу смаўжы -
Залатога сячэння ладу абаронцы.
*Смоўж (бел.) - улитка
Смаужы
© Copyright: Тамара Якимович, 2025
Свидетельство о публикации №125073007393
Свидетельство о публикации №125073007393
Рецензии