Лёс
І вершах, што жывуць з народам.
Мой лёс -- палеская рака:
Туман над ёй і траваў водар.
Я ў гэтай белай чысьціні
Знаходжу вечных дум пачатак.
Туман, бы вершнік на кані
Імчыць па лузе ў срэбных латах.
Ён гоіць боль маёй зямлі,
Вяртае ёй духоўнасьць, памяць...
Каб мы жыылі, каб мы былі,
Змаглі свой край у вершах славіць.
Свидетельство о публикации №125072805682