Чаму такая прыгожая жанчына адна-
вiно пачало дзейнiчаць, градус падыходзiу, i як бы усе iшло сваiм ходам. Як бы то рухi працягвалiся самi.
- Я зайшла адпачыць у цудоунае месца. Святло было прыгашана, што на давала легкай загадковасцi, таму што адбываецца.
-Мабыць кабэта, прыходзiць сюды не часта.. Неяк цi, то жартуючы, цi то заляцаючысь-сказау Райнiс.
- Я зайшла сення сюды у першы раз...
-Мабыць вы жанiхатая. Шукаючы пытаннi, гаворыу Райнiс.
-не, мы дауно рассталiся.
Далей пачалася хвiлiна маучання i Ен працягнуу, руку на яе плечы. Апасля некалькiх келiхау, ен запрасiу яе на танец. Тая згадзiлася. Гэта выглядала крыху камiчна, бо Райнiс вальсавау работаючы рукамi нiбыто весламi, занадта iмi варушыу. Прайшло песнi тры, пакуль Райнiс стамiуся. Раптам Мабыць выпадкова сюды зайшоу Алесь Глебчык.
Павышаны градус
© Copyright: Владимир Кушарев-Вода, 2025
Свидетельство о публикации №125072802012
Свидетельство о публикации №125072802012
Рецензии