Песнь Палестинская
Уж не думал я, что в жизни
Доведётся мне узреть
Святу Господа отчизну
И в стихах её воспеть.
Много тягот перенёс,
Здесь стою – горд, хоть и бос,
Там, где был рождён Христос!
Я земель прекрасных много
Повидал за жизнь свою;
Меркнут все пред славой Бога,
Что явил он в сем краю!
Родила здесь Сына Мать,
Чья судьба – повелевать!
Это ль чудом не назвать?
Здесь претерпевал он муки,
Дабы чист людской стал взор!
Здесь к врагам простёр он руки,
Чтоб наш искупить позор!
Бог нас вёл средь этих мест!
Славьтесь, тёрн, копьё и крест!
Бей язычников окрест!
Осветило ярко Солнце
Склеп пустой, где Сын лежал.
Он вчера к Отцу вознёсся,
Частью Филиокве стал.
Ныне в ликах трёх един
Наш небесный господин;
Вместе Дух, Отец и Сын.
Ныне нашею рукою
Суд небес рассудит тех,
Кто глумился над вдовою,
Мудреца поднял на смех!
И бедняк злодея власть,
Что свою им тешил страсть,
Сбросит. И отплатит всласть!
Оригинал (Вальтер фон дер Фогельвайде, Palastinalied):
Nu allerst lebe ich mir werde,
Siehtt man s;ndic ouge siht
Daz reine lant und ouch die erde
Den man so vil Ehren giht.
Mirst geschehen des ich ie bat,
Ich bin komen an die stat
Da got mennischlichen trat.
Schoeniu lant riech unde heere,
Swaz ich der noch han gesehen,
So bist duz ir aller Ere:
Waz ist wunders hie geschehen!
Daz ein magt ein kint gebar
Here aber aller engel schar,
Waz daz niht ein wunder gar?
Hie liez er sich reine toufen,
Daz der mensche reine sah.
Dsi liez er sich h;rre verkoufen,
Daz wir eigen wurden fri.
Anders waeren wir verlorn:
Wol dir, sper, kriuz unde dorn!
We dir, heiden! deist dir zorn.
Hinnen fuor der sun zer helle
Von dem grabe, da er inne lac.
Des was ie der vater geselle
Und der geist, den niemen mac
Sunder scheiden: ist al ein,
Sleht und ebener danne ein zein,
Als er Abrahame erschein.
In diz lant hat er gesprochen
Einen angeslichen tac.
Da diu witwe wirt gerochen
Und der weise klagen mac
Und der arme den gewalt,
Der da wirt an ime gestalt.
Wol im dort, der hie vergalt!
Свидетельство о публикации №125072505611