ПРЫМІ,
АЧЫСЦІ,
НЕ АДРЫНЬ!
леанід ПРАНЧАК
Прыйду, спустошаны журбой,
З расчараваннем і бядой
У белы храм з дарог чужых
Да сцен высокіх і святых.
У гэтым храме векавым
Знікае тлум і чэзне дым.
Святлом зіхціць іканастас.
Тут іншы свет, тут іншы час.
Тут толькі я, тут толькі ты.
Тут валадарыць Дух Святы.
Цябе прашу з пакорай я:
Даруй, каханая мая!
Дабраславі мае шляхі.
Прабач усе мае грахі,
Якія я ўчыніць паспеў:
Мой гучны смех, мой дзікі гнеў.
Прымі, ачысці, не адрынь!
Надзею кволую пакінь
На лепшы лёс, на лепшы час,
Калі ужо не будзе нас.
На ўваскрашэнне і жыццё
Там, дзе пануе небыццё,
Дзе светлазорны Божы лік
Глядзіць з нябёс на нас дваіх.
24.07.2022
24.07.2025
Прымi, ачысцi, не адрынь!
© Copyright: Леонид Пранчак, 2025
Свидетельство о публикации №125072401489
Свидетельство о публикации №125072401489
Рецензии