Я хачу, каб мяне разумелi...
Я хачу, каб мяне разумелі,
Не хачу, каб хвалілі...
Дождж пайшоў...
Да дванаццаці неба трывала.
Я хачу, каб мяне не адразу,
Не ўсе каб забылі...
Ах, як лупіць той дождж!
Мне й сягоння яго не хапала...
Ах, як падае дождж,
Як сціхае і з дахаў сцякае...
Мне заўсёды дажджоў,
А не слоў і радкоў не хапае...
Я хачу, каб мяне абмінулі
І слава, і ганьба...
І за гэта малюся
Зямлі маёй кожнае ранне.
20. 07. 2025 г.
Свидетельство о публикации №125072003352