Спыніць паэта здольны толькі Бог.
Стрымаць паэта можа толькі куля.
Паэт жыве, калі няма трывог,
І дыхае зямля яго, матуля.
Паэтаў крыж Вам разам не падняць --
У ім -- яго жыццё, спадзеў і думы,
Якімі ён хацеў зямлю абняць
І вызваліць яе ад войнаў, тлуму...
У ім пераплялося ўсё жыццё,
І ўсё, што ў творчым сэрцы набалела.
Паэт жывы, пакуль гарыць касцёр
І ёсьць у сэрцах не трызненне -- вера.
Крыж паэта
© Copyright: Валерий Познякевич, 2025
Свидетельство о публикации №125070607760
Свидетельство о публикации №125070607760
Рецензии