У маленькай хаце ля ракi Бярозы,
Дзе да неба сосны,
над вадой стракозы,
Памяць мне карцiны мiнулага малюе.
Да глыбокай ночы,
Мабыць, не засну я.
Ранiцаю сонца мне працягне рукi.
Цiшыню нiчыя не парушаць гукi.
А як дзiўна пахне навакол травою!
Чэрнеўку для сэрца я свайго адкрою.
На дачы
© Copyright: Ирина Геннадьевна Добрицкая, 2025
Свидетельство о публикации №125070607720
Свидетельство о публикации №125070607720
Рецензии