Проста позірк вачэй
І ніякіх адносін.
Проста ўдзячны табе
За жыцця ягамосьць.
Застанеца яна новай песьняю ў лёсе:
Там дзе ты не была,
А заўсёды ў ім ёсьць.
Маіх думаў гады
Кожны дзень маладзеюць.
Ты -- пачуццяў уздым,
Што прарочыць надзею.
Што мне з сэрцам рабіць,
Што па Вользе ўздыхае?
Мне цябе не забыць --
Я кахаю.
Вользе 4
© Copyright: Валерий Познякевич, 2025
Свидетельство о публикации №125070607292
Свидетельство о публикации №125070607292
Рецензии