Чаромхавыя ночы
Праплывуць імкліва скрозь гады...
Нават, калі дзьмуў сустрэчны вецер –
Толькі на карысць быў маладым.
Распасцёрты рукі, душы, мары –
У мастацка-салаўіны грай.
Не ляжаць яшчэ жыцця цяжарам
Боль расчаравання і адчай,
Не скрабе скавыш сусветны ў дзверы
І не звоняць роспачы званы...
Толькі знічкай згас сакрэт даверу –
У сумесным... радасным... адным.
Вось і зноў чаромхавая ночка
Хваляй успамінаў прыплыве,
Хочацца імгнення не сурочыць
Лёгкі хмель вясновы ў галаве,
Хоць пячаткай мудрасці азначан,
Час, што не злавіць і не дагнаць...
Сэрца стук: а ці маглі іначай?!.
Каб жа ўсё наперад ведаць-знаць...
29.05.2023 Ядвіга Доўнар-Кур'яновіч
Свидетельство о публикации №125070604011
вот что у меня получилось:
http://stihi.ru/2025/07/17/85
Серж Конфон 2 17.07.2025 00:39 Заявить о нарушении