Когда люди разводятся, - Небеса плачут

"Когда люди разводятся, Небеса плачут".- сказано в Писании. Всё, что есть в этом земном мире, имеет отражение в мире Небесном, духовном.
В Санкт-Петербурге - нескончаемые дожди, небо плачет. Была дружная крепкая семья, были детки в этой семье, были договорённости о вечной любви и поддержки в "радостях и горестях".
В какой-то ласковый, солнечный день ей показалось, что у неё- мало денег, внимания благодати. Наущенная разведённой мамашей и подружками-шлюшками она всё бросила и побежала искать "новой жизни", любовников, как наперебой советовали и наставляли подружки, "молодого человека", как бесконечно и азартно давила, внушала ей мать-неудачница.
Она только разрушала. Всё, что он строил, возводил, бережно и с любовью, здание называемое семьёй, она попиралв. Он- организовал свадьбы, светскую и церковную, совместный дом, быт, доверие, общие ценности.
Она упоительно и кровожадно всё уничтожала- бегала по различным судам, добиваясь различных печатей и справок о своей карикатурной свободе, писала вновь различные справки и свидетельства, меняла свои имена и фамилии. Он говорил о примирении и диалоге, она - о полном разрушении и забвении. Небеса плакали. До апреля шли мокрые снега, а после непрекращающиеся ливни, затопления.
Эгоизм и капризы неумолимой женщины вызывал невероятный духовный резонанс, о котором она не догадывалась или наоборот, сознавалв и наблюдала с садистским наслаждением, подобно калдующей ведьме.
Когда они жили вместе, ей ни в чём никогда не отказывали, даже в малейшей просьбе. Теперь она проявляла невероятное упрямство и жестокость, упорствуя и не желая никакого диалога. Небеса плачут.
Ведь мы на этой Земле, подобно подопытным мышам, за которыми наблюдают из другого измерения, как они поступят в той или иной ситуации. Психологический эксперимент- съест яблоко- не съест, украдёт- не украдёт, возьмёт- не возьмёт, изменит - не изменит, простит- не простит, предаст-не предаст, проявит милосердие или нет. По результатам "теста" складываются итоги - жизнь Человека со всеми последующими событиями, биоробота с опцией "Свобода выбора".
Когда она делала собственный выбор, своим сердцем и головой, то получалв все блага,- детей, семью, уютный дом, доходы, спокойное и доброе сердце.
Как она стала жить головой и советами матери и подружек, которые за спиной только смеялись над ней и злорадствовали- всё разрушилось. Она думала, что это был её выбор. Свыше на неё навели "Дух иной", в результате чего она стала действовать деструктивно и злобно.
"Человека ведут дорогой, по которой он сам хочет идти" и он "получает то, что заслуживает."
Небеса плакали, что кто-то по своему капризу разрушил то, о чём так сам страстно просил и молился. Когда-то женщина называла своего мужчину самым лучшим собеседником и другом, когда-то она, возвращаясь с прогулки, заявляла, что видя на улице различных мужчин-прохожих, видя, какие они неказистые, понималв, что ее мужчина - самый и самый лучший.
Теперь она рвала, топтала свои признания и заверения, а он, продолжал их лелеять и воскрешать в памяти, как самые тёплые и желанные.
Небеса плакали навзрыд, захлёбываясь бурными потоками, громами и молниями.
Небеса плакали, что такое священное явление, как соединение мужчины и женщины в единое целое распадалось, здание семьи рушилось. В Духовных мирах также происходили нежелаемые катаклизмы, изменения, выражающиеся здесь на Земле в бесконечных осадках.
Противостояние Добра и Зла, Созидания и разрушения, Мира и Злобы, Примирения и Жестоковыйности и долгие, долгие неуёмные дожди, слёзы и рыдания по порушенной любви.

04.07.2025 СПб, Абарбанель
С грустью и скорбью.

Wanneer mensen scheiden, huilen de hemelen
Ariel Abarbanel

"Wanneer mensen scheiden, wenen de hemelen", staat er in de Schrift. Alles wat zich in deze aardse wereld bevindt, wordt weerspiegeld in de hemelse, geestelijke wereld.
In St. Petersburg - eindeloze regens, de lucht huilt. Er was een vriendelijke sterke familie, er waren kinderen in dit gezin, er waren regelingen voor eeuwige liefde en steun in "vreugde en verdriet".
Op een zachte, zonnige dag, scheen ze weinig geld te hebben, weinig aandacht van genade. Beu met een gescheiden moeder en sletterige vriendinnen, gaf ze alles op en rende naar "een nieuw leven", geliefden, als advies en begeleiding van vriendinnen, De "jonge man", als de ongelukkige moeder inspireerde haar eindeloos en gokken.
Ze was gewoon aan het vernietigen. Alles wat hij bouwde, bouwde, zorgvuldig en liefdevol, een gebouw genaamd de familie, vertrapte. Hij organiseerde bruiloften, seculiere en kerkelijke, gezamenlijke huis, dagelijks leven, vertrouwen, gemeenschappelijke waarden.
Op wonderbaarlijke en bloeddorstige wijze vernietigde ze alles - ze liep door verschillende rechtbanken, op zoek naar verschillende zegels en certificaten van haar karikatuurvrijheid, schreef opnieuw verschillende certificaten en certificaten, veranderde haar namen en achternamen. Hij sprak over verzoening en dialoog, over totale vernietiging en vergetelheid. De hemel huilde. Tot april was er natte sneeuw, en na de voortdurende stortbuien, overstromingen.

De zelfzucht en grillen van de onverbiddelijke vrouw zorgden voor een ongelooflijke spirituele resonantie, waarvan ze zich niet realiseerde of vice versa, bewust en toekijkend met sadistisch genot, als een aanhankelijke heks.
Toen ze samenwoonden, werd haar nooit iets ontzegd, zelfs het geringste verzoek. Nu was ze ongelooflijk koppig en brutaal, volhardend en wilde geen dialoog. De hemel huilt.
We zijn tenslotte op deze Aarde, als proefkonijnen die vanuit een andere dimensie bekeken worden, zoals ze in deze of gene situatie zullen doen. Psychologisch experiment – eet een appel – eet niet, steelt niet, neemt niet, neemt niet aan, verandert niet, vergeeft niet, verraadt niet, of hij nu genade toont of niet. Volgens de resultaten van de "test" worden de resultaten gevormd - het leven van de Man met alle daaropvolgende gebeurtenissen, de biorobot met de optie "Keuzevrijheid".
Toen ze haar eigen keuze maakte, met hart en hoofd, kreeg ze alle voordelen - kinderen, familie, een comfortabel huis, inkomen, een kalm en vriendelijk hart.
Hoe ze begon te leven met haar hoofd en het advies van haar moeder en vriendinnen, die achter haar rug alleen maar om haar lachte en leedvermaak, alles was geru;neerd. Ze dacht dat het haar keuze was. Van bovenaf werd ze aangevallen door een "andere geest", waardoor ze destructief en wreed handelde.
"Een man leidt de weg die hij wil volgen" en "krijgt wat hij verdient."
De hemelen huilden dat iemand in zijn eigen bevlieging datgene had vernietigd waar hij zo hartstochtelijk om had gevraagd en gebeden. Zodra een vrouw noemde haar man de beste gesprekspartner en vriend, zodra ze, terug van een wandeling, verklaarde dat het zien van verschillende mannelijke voorbijgangers op straat, zien hoe lelijk ze zijn, ik wist dat haar man de beste was.
Nu was ze verscheurd, vertrapte haar bekentenissen en verzekeringen, en hij bleef ze koesteren en ze opwekken als de warmste en meest begeerde.
De hemel weende over de top, verstikt door stormvloeden, donderslagen en bliksem.
De hemelen weenden, dat zo'n heilig verschijnsel als de vereniging van een man en een vrouw uit elkaar viel, het gebouw van de familie uiteen viel. De Geestenwerelden hebben ook ongewenste rampen meegemaakt, veranderingen die zich hier op Aarde manifesteerden in eindeloze neerslag.
Confrontatie van Goed en Kwaad, Schepping en Vernietiging, Vrede en Kwaad, Verzoening en Wreedheid en lange, lange niet te onderdrukken regens, tranen en snikken voor gebroken liefde.

04.07.2025 СПб, Абарбанель
Met droefheid en verdriet.