Дарога
леанід ПРАНЧАК
Астынь, мая трывога,
Расою на лісці...
Само сабой нічога
Не робіцца ў жыцці.
Па ўхабінах, купешках
Праз сцюжы і гады
Дарогай стане сцежка,
А сцежкаю – сляды.
Віхуру зменіць ціша,
А цемру – светлы дзень...
Напіша той, хто піша.
Той прыйдзе, – хто ідзе!
02.07.2021
Свидетельство о публикации №125070203076