Твой шчыры, дзявочы пагляд
Вясною ў душы адбіўся.
Я шляху ня маю назад --
Твой позірк -- для сэрца бісер.
З любоўю гляджу на цябе,
А сам падбіраю словы,
Якія патрэбны цяпер
Для шчасьця, жыцьця асновы.
Бо слова ж расьце ад душы.
Яго глыбіня -- ёсьць вера,
З якою ты марыў, жыў,
Каханьне зямное мераў.
Яно, як сірвента нябёс,
Пачуцьці дваіх кранае.
Ты споведзь мая: мой лёс,
Сцяжынка праз май прамая.
Вользе 2
© Copyright: Валерий Познякевич, 2025
Свидетельство о публикации №125062705585
Свидетельство о публикации №125062705585
Рецензии