Лета ды вайна

Лета – то вёска, бабуля, яешня,
Лодачка, вёслы, на стозе начлег,
Сокі, марозіва, гарбуз, чарэшня,
Яблыкі, пчолы, уражанняў мех.

Лета ружовае, жоўтае, мятнае,
Жытняе, з водарам свежых чарніц.
Ціхае, мілае, грознае, п'янае,
З духам купальскіх начных чараўніц.

Лета чырвонае, часам сьпякотнае,
Пыльнае, зорнае, - лепшы сусвет…
Сёння, нажаль, гэта лета самотнае
Стогне ад куляў, ад бомб і ракет.

Лета хварэе ад цяжкай атруты,
Стогне штодня ад брыдотнага зла.
Свет каляровы ў палоне пакуты,
Колькі працягнецца поскудзь вайна?

оригинал тут
http://stihi.ru/2024/08/06/3038


Рецензии
Шановний пан Тадеуш. Несподівано побачила переклад. Щиро дякую вам. Ще не читала переклади своїх віршів білоруською. Дуже вдячна.

Галина Чехута   25.06.2025 09:07     Заявить о нарушении