Хутка ліпень. Святлее туга,
нібы птушку ў палёт адпускае.
І скрозь рух пазабытага горада
я кранальна цябе ўспамінаю.
Прадчуванні сустрэч, прадчуванні разлук
пазнікалі за век непрыкметна.
Добра хоць, што застаўся той дух
немагчыма бясконцага лета!
Не чапай маю душу маркота-хандра,
я энергію маю ад неба!
Сэнс, каб жыць і заўсёды кахання жадаць.
а інакш нараджацца ня трэба!
Хутка лiпень
© Copyright: Тадеуш Други, 2025
Свидетельство о публикации №125061805384
Свидетельство о публикации №125061805384
Рецензии