Як ты там?

Не шукай таямніц за аблокам,
Яны тут, у варшаўскай імгле, 
У галінках, дзе сонца, што вока 
Прамянямі вісіць на ігле. 

Там дзе Вісла, як летапіс сівы,
Цягне воды з мінулых крыніц
Людзі з кнігамі ідуць маўкліва, 
Не спалохаць тваіх таямніц.

А на крэсах усходніх б'е лета.
Б'е па твары, па шыі, пад дых.
I ўспамінаў самотнае рэха
Шапаціць мне аб вуснах тваіх.


Рецензии