Ханни Михаэлис Девочка

Прозаический перевод с нидерландского сделан g. p. t..
Стих составлен мной.

Я – все еще ребенок, чрез года
который, ослеплен волшебным светом,
был пойман в сеть весны игривым ветром,
а над главой его летели облака?

Я – все еще ребенок, пируэтом
который кружится, а солнце и ветра
его хватают? Для меня пока
связь с миром детства кажется секретом.

Опять меня весенний ветр схватил,
опять ребенком по земле блуждаю,
и свет слепящий щеки мне залил

румянцем, но в себе не обретаю
я беззаботности: внутри желанья пыл
горит, но в детях я его не знаю.

12-13.06.2025

Hanny Michaelis “Het meisje”

Ben ik na jaren nog het kind gebleven
dat zich, door lentes toverlicht verblind,
liet vangen door de speelse voorjaarswind
als hoog boven haar hoofd de wolken dreven?

Ben ik nog steeds het argeloze kind
dat zich aan zon en wind kan overgeven?
Is het dezelfde band waarmee dit leven
mij aan een wereld vol geheimen bindt?

Weer laat ik door de voorjaarswind mij vangen,
weer dwaal ik als een kind door lentes land,
verblind van licht, met overbloosde wangen.

Maar ‘k heb mijn onbevangenheid verpand –
diep in mij laait de vlam van het verlangen:
een vuur dat niet in kinderen ontbrandt.

Verondersteld de midden van de 20e eeuw