К. Кулиев. Хабаз

 Кёк тауланы бетлери
Элге къарап туралла,
Булутла, чегетледе
Отлагъанча баралла.

Гебенле ушакъ эте
Тургъанча кёрюнелле,
Ийнекле жашил бетде
Отлай, тынч-тынч келелле.

Хабаз Эли турады
Кёк таула арасында,
Балыкъ-черек барады
Жагъалагъа асыла.

Ол бийик чыранланы
Ичлеринден келеди,
Сууукълугъун къарланы
Жай андан келтиреди.

Артларындан кёк тауланы
Сары ай чыкъгъанды,
Къырланы, жолланы
Элни жарытханында.

Сызгъалада, чатлада
Ауанала туралла,
Дырынла уа сыртлада
Саргъылдымла болалла.

Ийнекле арбазлада
Уф-туф эте жаталла,
Зыгъырла суу ызлада
Сют кибик агъаралла.

Балыкъ сууну бойнунда
Элни жарытады ай,
Хар зат саргъалып андан
Хуанны къабугъунлай.

Кара жаулукълу къарт ынна
Жашындан туугъанчыкъны
Бёлейди, жырына
Тынгылата жашчыкъны.

Терезеден тиеди ай
Шош жырлайды къарт ынна,
Ол жырны манга да алай
Жырлаучу эди анам.

Не тюрлю къайгъы да болду
Урушла да ётдюле,
Кёп Адам ёлдю жоюлду.
Кёп элни тюп этдиле.

Ол бешик жыр а турады
Ай жарыгъы тургъанлай,
Ынна жырлай олтурады
Мени анамча жырлай.

Дунияны кёп туман баса
Келгенликге, ол жырда
Ай жарыгъы турады сау,
Дырын ийисли сыртда.

Бешик жыр жашай барады
Тургъанларыча бийик
Кёк таула, ол да турады
Сют кибик, мирзеу кибик.

Кара жаулукълу къарт ынна
Бешик тебирете
Жырлайды. Аны жырына
Ай тынгылайды ёте.

Ёте юйню башы бла.
Таулу ана жырлагъан
Бешик жыр! Мен сабий бола
Къарайма акъ къырлагъа.

Таулу бешик жыр-аулда
Биз жылынган отубуз,
Жарлы болмаз сен саулукъда
Не жоюлмаз халкъыбыз!

Мында юй ишлеген
Калай къыйынлыгъын билеме,
Мен жангы юйлеге къарай
Ыспас эте келеме.

Юй башланы къошунлары
Марокоча къызара,
Къоншула къоншулагъа
Алгъыш этерге бара.

Юйню агъачын, керегин
Жюз къычырым чакълыны
Кёреме келтиргенлерин,
Жангы юй ожакъланы

Тютюнлери Мени андан
Къууандырады бютюн,
Огъурлу кюн чыкъсын мында
Хар ожакъдан да тютюн!

Хауа чыракъ жарыгъында
Халыны ийнесине,
Сууурады гелля мында,
Кетген кюнлени эскере.

Къаяланы ташларыча
Бек мындагъы адамла,
Хуналаны ташларыча
Чыдамлыдыла ала.

Ол чыдамлылыкъ эрттеден
Бери турады мында,
Бек хуналаны жер-жерде
Кёреме юй аллында.

Мен ол эски хуналагъа
Сагъыш эте къарайма,
Салынып калган алагъа
Гам ташланы санайма.

Уллу ташла, жасы ташла
Ма алай гам салынып-
Койгъан эди къыйын жашау
Шагъат этип аланы.

Аланы эмеген салмай
Адам салды демезсе,
Бек этилгендиле къалай
Чола жерин кёрмезсе.

Ол хунала чыдамлыкъны
Усталыкъны белгиси,
Шагъаты кёп къыйынлыкъны,
Халкъны хунери, эси.

Халкъым окъуйма мен алай,
Тарихинги жерингде,
Хунала хапар болгъанлай
Бар узакъ ёмюрюнгде.

Бичен ташый, картош къаза
Тургъан заманы жылны,
Жюк машина, арба оза,
Кюн тюйюл артыкъ жылы.

Хабазны тебен жанында
Ёзенде бахчалада,
Кёп кара отла Жана,
Тютюн бара аладан.

Картош къазгъан аналаны
Къатларында бешиклери,
Адетлериди аланы
Ол бек эрттеден бери.

Къатынла къызла да мында
Картош къаза туралла,
Кушала жухла башларындан
Къарашып олтуралла.

Хабаз жайны чиллесинде
Тишлерими юшютген
Гарадан ичгенме сенде.
Айынг насыплы этгенд.

Гара сууну сууукълугъу
Минги тауну къарыча,
Кёк тауланы уллулугъу
Халкъны умутларыча!

Мен барганымча, школгъа
Бара турган сабийле,
Манга да къонакъбай болгъан
Жангыдан битген юйле.

Манга айранны ичирген
Ананы къоллары,
Дунияда кёп затны кёрген
Къарланы хапарлары!

Хабаз, айланч жолларынгдан
Сагъышланып ётеме,
Кёкге жууукъ тауларынгдан
Сени сюйюп кетеме!