Заклапочаны чэрвень прачынаецца рана –
Ледьве ўспыхне на ўсходзе палахлівы заранак.
Спешна росамі крочыць, углядаецца чуйна:
Ці патрэбна цяпла ды дажджу ўсходам буйным?
Ці даспелыя травы ўжо лягаюць пад косы,
Ці дыхтоўнымі будуць гэтым летам пакосы?
Промень кіне знарок і на ўзлесак сунічны,
Наталіцца ў гаі звонкай песняй крынічнай.
Тут з ахапкам рамонкаў, у зялёнай кашулі,
То салоўкам зальецца, а то плачам зязюлі.
З галавой акунецца і ў прывабнасць жасміну,
Да акацый духмяных зазірне на хвіліну.
А як толькі на ліпе набрыняюць бутоны,
Развітаецца чэрвень і адбудзе з паклонам.
Крочыць чэрвень
© Copyright: Надежда Момлик 2, 2025
Свидетельство о публикации №125060101876
Свидетельство о публикации №125060101876
Рецензии