Не дараваць жыццё паяцам!

Здзіўляюся, як паслухмяна
Маніпулятара ахвочы слухаць
І душы аддаваць рахмана,
У рукі шчасце наша – без прымусу!

Забыліся і граем ролі,
Выдатна танчым пад чужую дудку!
Як спраўна нам кішкі ўспаролі,
Аднялі розум чалавечы хутка.

Ён з нас смяецца, шле каманды –
Ідзем, не чуем пад нагамі глебы,
Ахвяры страшнай дамінанты,
Якой кіруюць тыя, што не ў небе.

Але ж патрэбна гэта бітва
Душы жывой з бязлітаснай сістэмай,
Заўсёды ёсць дужэйшы, спрытны -
Няхай вядзе! Ты заставайся цэлым!

Быць чалавекам – не здавацца,
Душой любіць і ў Бога верыць свята,
Не дараваць жыццё паяцам,
Не даць загнаць усіх разам у статак!


Рецензии