Каля дому, каля хаты --
Лес чарніцамі багаты.
Дзе ні глянь -- вакол спадніцы
Тыя спелыя чарніцы.
А кранеш іх куст рукою --
Не знайсьці ў душы спакою.
Граюць фарбамі чарніцы,
Нібы лёсу таямніцы.
Прыпеў.
З той чарнічынай павянчаная
Доля нашая, доля белая.
Лепшай ягады не страчала я,
Бо на смак яна -- дзеўка спелая:
Кажуць -- лёс наш чалавечы
Ад чарніцаў тых вядзецца.
Назбірала поўны глечык
І напоўніла вядзерца.
Прынясу ў сям'ю, дахаты,
Я чарніцаў спелых ружы,
На якія лес багаты
За любоў аддзячыць здужаў.
Прыпеў.
З той чарнічынай павянчаная
Доля нашая, доля белая.
Лепшай ягады не страчала я,
Бо на смак яна -- дзеўка спелая.
17.11.2023.
Чарнiцы
© Copyright: Валерий Познякевич, 2025
Свидетельство о публикации №125052401312
Свидетельство о публикации №125052401312
Рецензии