На срыжаванні двух дарог
Стаіць маўклівы крыж надзеі.
Ён ведае, што вера -- Бог,
Якога мы на часткі дзелім.
Той крыж нясе зямлі спакой.
Ён для жывых і мёртвых -- вера.
З ёй памяць дзён бруіць ракой.
Яна ў царкву не пусціць звера.
Дубовы крыж -- асілак дзён.
Ён на плячах трымае памяць.
Ён з дзьвюх дарог вачам відзён,
Бо крыж зямлю і неба славіць.
Яго пагляд -- ёсьць напамін
Пра шлях Хрыста, яго пакуты.
Ніхто не ведае, калі
Да шляху дня ён быў прыкуты.
Крыж
© Copyright: Валерий Познякевич, 2025
Свидетельство о публикации №125051602334
Свидетельство о публикации №125051602334
Рецензии