Мой край
Як жа хутка праносіцца час!
Там, за вёскай, дарог скрыжаванне,
На якое вяртаўся не раз.
Многа раз я збіраўся спачатку
Аднавіць свой загадкавы шлях.
Не аднойчы кідалі пальчатку
Наравістая доля і страх.
Дадаваў мне магутныя сілы
І падтрымку даваў родны край,
Круг буслоў, што над хатай кружылі,
Шапатлівы бярозавы гай.
Без таго не пражыць і хвіліны,
Каб не помніць з падзякай пра вас,
Дзе ў далёкай глушы журавіны
Вышывалі балотны палас.
Папрашу я бацькоў прабачэння
За няўдзячнасць, разгублены крок,
Што ў жыццёвым складаным кручэнні
Зноў памылак пазбегнуць не змог.
Свидетельство о публикации №125042702902
Замечательные у Вас стихи! Очень понравились! Спасибо!
С уважением и теплом, Любовь Аносова.
Виктор Аносов-Якшин 15.11.2025 12:16 Заявить о нарушении
Анатолий Яльницкий 15.11.2025 13:22 Заявить о нарушении