Прывітанне,мой край, прывітанне!
Як жа хутка праносіцца час!
Там, за вёскай, дарог скрыжаванне,
На якое вяртаўся не раз.
Многа раз я збіраўся спачатку
Аднавіць свой загадкавы шлях.
Не аднойчы кідалі пальчатку
Наравістая доля і страх.
Дадаваў мне магутныя сілы
І падтрымку даваў родны край,
Круг буслоў, што над хатай кружылі,
Шапатлівы бярозавы гай.
Без таго не пражыць і хвіліны,
Каб не помніць з падзякай пра вас,
Дзе ў далёкай глушы журавіны
Вышывалі балотны палас.
Папрашу я бацькоў прабачэння
За няўдзячнасць, разгублены крок,
Што ў жыццёвым складаным кручэнні
Зноў памылак пазбегнуць не змог.
Мой край
© Copyright: Анатолий Яльницкий, 2025
Свидетельство о публикации №125042702902
Свидетельство о публикации №125042702902
Рецензии
Як прыемна чытаць цудоўныя радкі на роднай мове!!! Мове маіх продкаў. Дзякую вам. З паважанням да вас, Зоя.
Зоя Помельникова 24.08.2025 22:31 • Заявить о нарушении
Зоя Помельникова 24.08.2025 22:31 • Заявить о нарушении
На это произведение написано 11 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.