Шпачок у красавiцкiм снежнi

У дзень красавіцкі ўчарашняга снежня
Глядзела шпакоўня гасціннасці вокам,
Навокал бялюткім шугала ў бязмежжа
Крыштальнасць з далоні нябеснай, высокай.

І ў гэтай калючасці сіверных ветраў,
У гэтым вясновым непаразуменні
Шпачок-вугалёчак з душы сваёй нетраў,
Сардэчкам гарачым настрой выпраменьваў.

– Чакаю! чакаю! – трымцела ў паветры,
–  Каханая! – чулі пупышкі галінак.
Ад хвалі чароўнай пяшчотнасці рэдкай               
Заціхла завея за дзве-тры хвіліны.

Наш птах, закаханы, да гнёздаў без стомы
Ляцеў у край родны, пакінуўшы вырай;
К шпачку прытуліўся сам сонечны промнік,
Падмокшыя пёркі аблашчыў так шчыра

У дзень красавіцкі ўчарашняга снежня.

8.04.2025   Ядвіга Доўнар-Кур'яновіч

шпачок(бел.) – скворушка (рус.)
гасціннасці(бел.) – приветливости(рус.)
красавіцкі(бел.) – апрельский(рус.)
снежня(бел.) – декабря(рус.)
бялюткім(бел.) – белейшим(рус.)
выпраменьваў(бел.) – излучал(рус.)