Халкым

Тогызышы оьмирден,
Келди бизге Куман халк,
Керуьв Кавказ ерлерден,
Соьлеги ол ногай халк.

Канъкып юрди заваллы,
Халкын суьйреп коьп заман,
Болмады ол байлавлы,
Коьшпели Ногай адам.

Ата-бабады тынълап,
Йолга шыкты ногайым,
Ойды кырды ол карап,
Орын таппады халкым.

Сондай авыр йылларда
Адасты меним халкым,
Ашлык болган заманда,
Йигерли болды яным.

Кыйын йылга карамай,
Каты бувды ол белин,
Енъди оьзин адамай,
Тапты ногай наьсибин.

Озып кетти оьмирлер,
Атын билмеген йыллар,
Аьдет тутпаган куьнлер,
Азапланган сол айлар.

Йылдан-йылга авысты,
Яшав йолы ногайдынъ,
Кардаш-кавым бирикти,
Орда туьзип сол халктынъ.

Барган сайын оьрленип,
Шешекейдей ол атты,
Бала шаклы ол болып,
Йигитлерди ол тапты.

Ал энди ол наьсипли,
Болайым деген заман,
Шоьллер бийлеп куьйезли,
Яшайым деген адам.

Ойлы-кырлы тоьслерде
Терме туьзип карайды,
Яйдак болган шоьллерде,
Авыл курып яшайды.

Барган сайын оьрленди
Дуныя дерия толып,
Уллы халкым туьрленди
Оькиметли ол болып…


           2022 год.