Бурыннан алып келген,
Меним коьшпели халкым,
Данъкы занъырап юрген,
Ногай деген эх, атым.
Йол юлдызым меним-ай,
Ер юзге ярык берген,
Коьшпели болып Ногай,
Дуныя юзин кезген.
Меним атым сол Ногай,
Халк аты да солай,
Бойсынган ога Кытай,
Коркып курган ол абрай.
Кудай берген куватлык,
Болган онда йигитлик,
Туткан такта патшалык,
Орда тоьрде — аьдемлик.
Канат кагып ушкан ол,
Аргамакты берк бийлеп,
Душпанларды соккан ол,
Камаларын силкилеп.
Коьпти коьрди сол Ногай,
Сав дуныяды оьтип,
Эдил бойында яшай,
Мырадына ол етип.
Куьшли сазаган куйын
Кара туьн болып япты,
Алтын аьскерли туьйин,
Ногай бийледи капты.
Коьшпели болган Ногай,
Алды йол ол Кырымга,
Толды Бактылы сарай,
Куьйезленген Ногайга!
2021 год.
Коьшпели ногай
© Copyright: Альберт Тамакаев, 2025
Свидетельство о публикации №125040807716
Свидетельство о публикации №125040807716
Рецензии