Вясновы сьнег

                   
Прысыпле моўчкі белы сьнег
Сляды ад зжухлага ўчора...
Што мне сказаць табе ў сьлед?
Дзе мой той "край зубчаты бора"?
                  
Кладуцца ціха ўспаміны
Ад светлых казак зьбеглых дзён,
А за сьпіною - страты, кпіны
І гэтых дзён цяжКі праклён.
                    
Стаю й гляджу на цуда-сьлёзы,
Бо заўтра мне іх не знайсьці,
Зьбягуць ад нас сьнягі-марозы...
Чаго чакаць, куды ісьці?               
                     
Я абдыму Радзіму-Маці
І краем бора ў сьвет пайду
Шукаць той сьнег, ў руках трымаці,
Каб абыйсьці сваю бяду...


Рецензии