Сен тувдынъ ярык юлдыздай,
Яркырап сав дуныяга,
Ашылды коьзлер суьвреттей,
Тап ушкандай халк айга.
Янынъ суьйди тувган юртты,
От яганъды, соьнмес отты,
Ногай канынъ ман акты.
Юреклерди йылытты.
Халкым сени бек суьйди,
Оьнерди Алла куйды,
Ногайды сага сенди.
Усталыклар коьп берди.
Йыр ман биюв юрек туьпте,
Сазлар ойнай юректе,
Аьр йылтынынъ яс кыз кепте,
Шешекей атты тоьс бетте.
Кудай сага бек сенди,
Суьврет оьнерин берди,
Маьлейиктей аькелди,
Савдай янлар эндирди.
Тынышсыз яс юрегинъ,
Суьвретлерди ясады,
Ян бердинъ ногай уьшин,
Оьмирлик халкка салды.
Ярасыклы бизим ногай,
Атынъ Сраждин — абрай,
Усталыгынъ уллы номай,
Эстен кетпес шынты Ногай!
2021 год.
Атынъ сенинъ сыйлы, Сраждин
© Copyright: Альберт Тамакаев, 2025
Свидетельство о публикации №125040507050
Свидетельство о публикации №125040507050
Рецензии