Ужо не турбуйся! Мне больш непатрэбна,
Калісьці ты быў асалодай ды небам,
А сёння няма ні цяпла, ні кахання,
Пайду! Ты прабач за трывогі, хістанні.
Я верыла ў шчасце між намі, не думай,
Ды толькі ўвесь час мне было няўтульна,
Нібыта з табою кружыліся ў студні,
Бо, мой даражэнькі, чужыя мы людзі!
Бывай назаўсёды! Жыві ты па-божы!
Па розных мы сцежках у тым бездарожжы,
А вытрываць трэба нам абавязкова,
Павер мне, свае адшукаем падковы.
Ужо не турбуйся! Мне больш непатрэбна
© Copyright: Алёна Халев, 2025
Свидетельство о публикации №125032803181
Свидетельство о публикации №125032803181
Рецензии