Калі ружы - водар, свет - цвіце,
Калі сад не гнецца ад тумана,
Каралеўну сонейка вядзе
Праз алеі замкавых палянаў.
Перад брамай служкі - на каленях,
Варта сочыць важкімі слупамі...
Каралеўна з крыжыкам, у маленнях,
З пабялела-тонкімі рукамі.
Кветкі - ружы - аднясе садоўнік.
Бацька долу апускае вочы.
І ваяр краёў - брыдзе вандроўнік.
І любові просіць дні і ночы.
І ваяр гатовы вырваць сэрца!
Бацька родны - крочыць да магілы.
Каралеўна кажа ў паняверцы.
Кветцы: "Вынаходнік любы! - мілы!.."
__ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
...Праз алеі замкавых палянаў,
Калі ружы - водар, свет - цвіце,
Калі сад не гнецца ад тумана,
Каралеўну сонейка вядзе.
Эзатэрычныя ружы каралевы
© Copyright: Виктор Шатило, 2024
Свидетельство о публикации №124113003743
Свидетельство о публикации №124113003743
Рецензии