Гуляе вецер у вершалінах,
Шапоціць, вые і гудзе.
Прытулак ён сабе не знойдзе,
Усё па зямлі ідзе-брыдзе.
Дзівосаў розных ён пабачыў:
Бясконца неба, мораў сінь,
Палёў раздолле і Апачы,
Крышталь азёр,рачулак плынь.
Людзей вандроўнік прывічае,
Усё ходзіць побач тут і там.
Круціць-вярцець дапамагае.
Яго не клічуць, прыйдзе сам.
Вецер вандро н к
© Copyright: Юлия Евушко, 2024
Свидетельство о публикации №124111904265
Свидетельство о публикации №124111904265
Рецензии