Нашы iмёны

Не ўставай і я не ўстану,
Зямля, белыя валасы і чорны снег,
Мы трупы, мы тут, ахвяры тырана,
Нашы імёны, як попел, забытыя на век.

Іх не ўспомняць на гучным балі,
І іх ніколі не высекуць на шэрым камені,
Яны самотныя, яны адны,
Лiсце падае, пусцеюць сады.

Скончыліся словы, канчаюцца слёзы,
Хутка заглухне і гэты матор,
Імёны забыліся, мы зніклі,
І застаўся толькі вечны тэрор.


Рецензии
Ваша імя не вельмі
па-беларуску гучыць...
Цікавасць бярэ ведаць,
Адкуль цяга мову вучыць?..

Вера Михно   08.03.2025 23:48     Заявить о нарушении
Мая маці з Беларусі. Кахаю гэтую краіну, мова.

Ричард Кауфман   12.03.2025 13:14   Заявить о нарушении
Толькі любіць можна краіну,
Ну а кахаць - толькі жанчыну!

Гэта нюанс беларускай мовы, поспеху Вам у яе вывучэнні.

Вера Михно   12.03.2025 17:54   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.