Теперкi як мы расуждаiм

Онь Пашк! Унь Пётр…

Чы трэба дрова у Яновы?
Да й так сайдёт!
Унь бо ломачын всекых повно.
Да і грушок а во.

І но сыдыть собі дударык.
А шо. Чого…
А! Тут Ефрэмова Світлана
Подаркый шлёт?
То мы в полёт!..

І йідымо! Аж дым бы валыть.
Бо ж трэ шэ усёго.
Колы бо тая старосць скажэ
Харош, бычок.

Ну, хочыця ля нам спрачатысь
С Кентаврыхо й.
Бо я жэ тожэ шэ, бы прачык
У лужць болотн.

А в нас ПанЦеляМонь сягонь!
І пану ны до дров.
І пан тылет пасэ вжэ добрэ:
Ну, харашо. В7 – ложк!

///і вот жэ, вон жа тая й краля.
І шмат дывок


Рецензии