Я зноў, як трыццаць год таму
Бягу па полі скрозь імшары
І не зайздрошчу нікаму:
Маі здзейсняюцца тут мары.
Я мару бачыць захад зноў,
Пісаць пра гэта свае вершы,
Кахаць, каб закіпела кроў,
Бо Ён адзіны, самы лепшы.
І заставацца назаўжды
Малой,што басанож па полі.
На жаль, не вернешся туды,
У дзяцінства, больш ужо ніколі.
Басанож
© Copyright: Нина Джумова, 2024
Свидетельство о публикации №124070903683
Свидетельство о публикации №124070903683
Рецензии