Ля гэтых вышынь

Думак маіх - непадуладных - вышыні.
Дыямент!
Гэта здабыццё, збудаванне Айчыны.
Сакрамент.
Гэта Айчына. Ніхто па кавалках
Не адбярэ.
Нагой не піхне, дзе паскабалкі;
Не заарэ...
Тут я не слухаю прапагандыстаў, -
Уладар!
Дух не збаіцца майстроў-каратыстаў,
Пачвар...
Ля гэтых вышынь нельга стрыножыць
Турмой.
Страх? ганьба? нельга памножыць
О мой,
Геній адвечны, геній прыветны, 
Выток!..
Думак мастацкіх каваль запаветны, -
Радок.
Дзясяткі год незваротна мінулі...
Ды квет
Раскошай свабоды яны ўскалыхнулі:
Сусвет!


Рецензии