Лёс усясветнага ветрыка

У садзе ветрык ліст кранае -
Ліст зялёны малады!
Калі пажоўкне, апранае
Цяжар тэй ветрык - міг слаты...
Лістоту, квет, траву яднае -
Не пранікнёны, пекнаты.
Гайдае вецце - мілаты?
Духмяніць - смачнае лунае?..
На час віхуры ўсё мінае.
Ільды. Завеі. Снег! Руды!
І ветрык кволы, нематы.
У шалу белым - патанае...


Рецензии