У психолога

Он  мне ударил  по  коленке!
А  вот  за  что?! Ведь  не  сказал, зараза!
А  я  молчал,  я  же  как  лёд  спокоен
И  в  ответ  не  бил  его!  Ни  разу!

"Ещё   раз  ударишь,- я  сказал,-
Будет  век  твой,  уж  прости,  не  долог.
До  утра  ты  навряд  ли  доживёшь,
Тоже  мне!  Подумаешь! Психолог!"


Рецензии