Hou van je verbazing, onze gevoelens voor altijd

Ik hou zo van je stem zo zacht,
Dat zo stroomt van zachte lippen,
Klaar om bij je te zijn en ijverig te luisteren,
Beloof me dat je ruimte voor twee laat.

En je stem roept uit dromen en slaap,
Daar, waar de zon en alles praten, zo perfect,
Ik vlieg naar je armen door de oceanen en zee;n,
En alles wat er binnen is staat in vuur en vlam.

Ik hoor het trillen door de stem en glimlach,
Wat zal de ziel kalmeren en oneindigheid geven,
Het vertrouwen versterken dat zo wankel was,
Hij roept me naar het universum en de eeuwigheid.

Jouw manier van lopen lonkt en trekt voor altijd aan,
Je bloed kookt, zelfs als je blijft zitten.,
Word voor altijd teder en zondig met mij,
Ik weet dat je op warme avonden soms verdrietig bent.

Ik herken je makkelijk aan het gekletter van je hakken.,
En in bewegingen zo snel als DOE,
Zo blij om te horen, Ik hou van het magische geluid,
Je rent zo snel mogelijk de afstand in als een orkaan.

Deze loomheid zal iedereen kalmeren.,
En inspiratie, vertrouwen en gemoedsrust geven,
Ik absorbeer de stem, sterren in het universum, alle zinnen,
Ik geniet, brengt een groot plezier.

Je bent zo mooi als een blauwvleugelige engel.,
Wat komt in de ochtend na de dromen van de nacht altijd,
Raakte plotseling het geheim van mijn zielenmotieven aan,
Hou van je verbazing, onze gevoelens voor altijd.

Ik zie je in mijn dromen, met jou aan mijn zijde dag na dag,
En ik geef je altijd al mijn dromen mooi,
In alles is een laaiend vuur.,
Charmant, al is het maar in jeans, trui.

Любовь твоя дурманит, наши чувства навсегда

Я так обожаю голос твой столь нежный,
Что так струится из ласковых губ твоих,
Готов с тобою быть и слушаться прилежно,
Пообещай мне оставить место для двоих.

И голос твой зовет из снов и забытья,
Туда, где солнце и все красиво, так прекрасно,
Лечу к тебе в объятья сквозь океаны и моря,
И все внутри горит, и полыхает как пожаром.

Я слышу трепет сквозь голос и улыбку,
Что успокоит душу и подарит бесконечность,
Укрепит уверенность, что была так зыбка,
Зовешь меня во вселенную и вечность.

Твоя походка так манит и притягивает вечно,
Кровь твоя бурлит, даже если просто ты сидишь,
Стань со мною вечно ласковой и грешной,
Я знаю теплыми вечерами ты иногда грустишь.

Тебя узнаю легко по цокоту твоих каблук,
И в движениях столь стремительна будто лань,
Так радует слух, я обожаю волшебный звук,
Без промедления несешься вдаль будто ураган.

Эти томные движения любого успокоят сразу,
И дарят вдохновение, уверенность и спокойствие,
Я впитываю голос, звезд вселенную, все фразы,
Я наслаждаюсь, приносит это огромное удовольствие.

Ты столь красива, будто ангел сизокрылый,
Что прилетает утром после грез ночных всегда,
Затронула вдруг тайные души моей мотивы,
Любовь твоя дурманит, наши чувства навсегда.

Я вижу в снах тебя, с тобою рядом день за днем,
И даришь мне постоянно ты мечты свои красивые,
Внутри все полыхает и горит бушующим огнем,
Очаровательна, если просто в джинсах, свитере.