Тарас Шевченко. Реве та стогне Днiпр широкий
Нядобры вецер завывае,
Вербы долу гне высокія,
Гарамі хвалю падымае.
Размыты месяц на прасторы
З-за хмары бліскаўкай, сцякаў, -
Не іначай човен у сінім моры,
То вынікаў, то ўнікаў.
Шчэ пеўні трэція не спявалі,
Ніхто нідзе не гаманіў,
Сычы гукамі гай краналі,
Ды ясень рыпучы ціш радніў.
(1814~1861)
Свидетельство о публикации №124032003366