Тарас Шевченко. Реве та стогне Днiпр широкий

Раве ды стогне Днепр шырокі
Нядобры вецер завывае,
Вербы долу гне высокія,
Гарамі хвалю падымае.

Размыты месяц на прасторы
З-за хмары бліскаўкай, сцякаў, -
Не іначай човен у сінім моры,
То вынікаў, то ўнікаў.

Шчэ пеўні трэція не спявалі,
Ніхто нідзе не гаманіў,
Сычы гукамі гай краналі,
Ды ясень рыпучы ціш радніў.


(1814~1861)


Рецензии