Забыўшыся ў гэтай калодзе карт,
як маленькі дзіця ў гандлёвым цэнтры
віно ўсё больш афарбоўваецца кроўю
у гэтым страшным і хуткім танцы
смерць танцуе як быццам у апошні раз.
Узяўшы мяне за руку
Шэпча мне на вуха праўдаю.
Кружачыся ў шалёным тэмпе вальса
Утыкаючы мне ў сэрца нож.
Погляды бегаюць па гэтым пакоі
Галава кружыцца,
але смерць не спыняе танец.
Сцены згортваюцца ў пробліск думкі
Усё становіцца прарочым сном
але я ўжо не бачу пакоя.
Погляды зніклі гледзячы
мне далей у душу,
і келіх віна ўпаў на падлогу.
Драпаючы ногі аб крывавыя аскепкі
смерць адпусціла мяне,
сэрца б'ецца разрываючыся на часткі.
Вальс скончыўся
не пакідаючы шанцу.
Вальс
© Copyright: Георгий Соловей, 2024
Свидетельство о публикации №124020403447
Свидетельство о публикации №124020403447
Рецензии