Мой родны Минск

Мой родны Мінск, мая сталіца,
Усёй душой люблю цябе я.
Ты мар маіх заўжды сініца,
І спеў вятроў і хваль, завеі.

Тут мноства вуліц і праспектаў,
І плошчаў цудных таямніцы.
Мяне заўжды завуць музеі,
І ў храмы я іду маліцца.

Люблю твае новабудоўлі,
Дарогі продкаў, дахі,рэчы.
За шмат гадоў яшчэ не змоўклі
Ні гукі колаў, рэха спрэчак.

І дыямант навук здзіўляе,
І позірк нельга ўжо адвесці,
Бо сам Скарына размаўляе
Каб я змагла скарб мовы несці.


Рецензии
Патриотическими чувствами наполнено это стихотворение.
Это чувство, которое делает народ и каждого человека ответственным за жизнь страны.
Добра Вам

Лия Константиновна Телегина   22.02.2024 16:47     Заявить о нарушении
На это произведение написано 6 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.