Ота насихати

Болаларим, Сизга айтар гапим бор!
Гапларимга беринг катта эътибор.
Вакти келиб маслахатим берар кор,
Бўлманг дейман бировга Сиз интизор.

Инсон умри жуда киска бир муддат,
Лекин ўйлар экан яшайман абад,
Килар хар хил гунох, бўлар беадаб,
Ибодатга ажратмасдан кўпрок вакт.

Гурс-гурс юрган даврида кучга тўлиб,
Дунё ишларида доим банд бўлиб,
Бойлик, давлат орттиришга интилиб,
Бола-чака учун чарчамайди югуриб.

Болам улгаяди, бўлади кобил инсон,
Менинг ишларимни килар бардавом,
Обрўйимга обрў кўшар хар замон,
Шуни орзу килиб яшар хар инсон.

Умр ўтиб, унинг кучи кетганда,
Атрофида дўстлари камайганда,
Умр киска экан деб тушунганда,
Колар умиди факат фарзандидан.

Хеч качон унутманг бир хакикатни,
Ўлим хак, бор хар бир киши бошида,
Халол яшаб ўтинг ўз умрингизни,
Ружуъ кўйманг лукманинг харомига.

Номард билан бўлманг дўст асло,
Харомдан узок юринг Сиз доимо,
Бир-бирингиз ёклаб туринг Сиз хар он,
Унутманг, Сиз бирта жону, бирта кон!

Болаларим, хаёт бу жиддий синов,
Акл билан бирга нафс хам ато этилган бизга,
Тийинг нафсингизни, гафлатда колманг зинхор,
Хиёнат килманг ўзганинг омонатига.

Умрингизни килсин Аллох зиёда,
Ризкингизни килсин Аллох зиёда,
Доим асрасин Сизни панохида,
Иймонингиз килсин Аллох зиёда!

Гапим якунига етди шу ерда!


Рецензии