Справы зямныя парабіў спярша,
Ён лёг пад гэта дрэва.
Тут - прах яго; між тым душа,
Лічу, пайшла налева.
Каго я бачу! Тут як тут!
Ідзе, вочы ўтаропіў!
А побач - хто? Нібы на суд,
Вядзе, сабой аздобіў.
А побач - д'ябал. Не міхці
Сваёй дзевяціхвосткай
І за наіў абліччам не ляці,
Падумай над цікавосткай
(Пераканаць мне ўсё адно
Не выйдзе, пякельнік чаду,
Дзень прабачэння сышоў даўно,
А ўсё ж пакумекай, - закратай!):
Ты цягнеш Віллі, - у век які?
Пакінь яго баўбеса:
Дыскрэдытуе чорт такі
І чорта галаварэза!
Р. Бёрнс. Эпитафия святоше Вилли
© Copyright: Виктор Шатило, 2023
Свидетельство о публикации №123110404529
Свидетельство о публикации №123110404529
Рецензии