Salla tozlari omzundan

Ben derdimle dost oldum,
Dermanim ile'se dusman.
Her sey omzuma yuk oldu,
Bir boyuk sehir gibi-kalbim zehirli sinagla doldu.

Addim attikca-batiyorum,
Direndikce-bitiyorum.
Dusundukce-karanlikta kayboluyorum,
Nefes bulmaya calisdikca-oluyorum.

Yikilmis bir ev gibiyim,
Ruzgar estirdiyi bir agac gibiyim.
Dokulmus ruhumun mevsimleri,
Yesil yapraklari,rengli cicekleri-hep sonudu bitecekleri.

Yolum,kapilarim-kapali,
Ellerim,ayaklarim-bagli.
Gidemiyorum bir turlu isik sactigi yere-
Kalmisim gunes battigi yerde.

-Dusmek yok,kalk,hadi!-der savasci.
-Vazgecmek nedir?-ey,alin yazisi kara insan.
Kac yasin var ki senin?
Solmus gul-cicekle acilan bedenin.

-Mutluluk zamani!-der avci.
-Kalk!-salla tozlari dizinden.
Aklini,ruhunu temizle derinden,
-Kos!-hayatini guzellesdir yeniden.

На Турецком языке.


Рецензии