Да закату ўжо клоніцца лета:
Ліст жаўтлявы плыве па рацэ.
Я табе адкрываю сакрэты,
Ты ж далонь маю сціснуў у руцэ.
Я шапчу пра даўнішнія мары,
Што падобны на дзіўныя сны.
І застыли навокал імшары:
Слоу кахання чакаюць яны.
Белы бусел узняўся над полем-
Беражэ наш рамонкавы рай.
Палыном пахне ўсё наваколле:
Луг і рэчка, і поле, і гай.
Заутра зноўку прыйду на спаткане-
Буду плесці з рамонкаў вянкі,
А ты зноў мне спявай да світання
Пра буслоў, пра палі і лугі.
2023.
Спатканне
© Copyright: Лариса Рудковская, 2023
Свидетельство о публикации №123101305871
Свидетельство о публикации №123101305871
Рецензии