Вечер бел мова

Вечар

Ціха рэчка калыхалась у высокіх берагах,
дрэвы лесу люстравалісь у празрыстых грабянях.
Сонца нізка ўжо садзілася
адпачыць,за дзень стамілася,
потым зоўсім ужо схавалася,
і вакол змаракавалася.
Сом у вір пад корч забіўся,
падлавіць рыбак змарыўся.
А сава расплюшчвае ўжо вочы,
паляваць гатовіцца да ночы.
У небе месяца няпэўны серп з'явіўся
і над рэчкай новы вечар нарадзіўся.
Зоркі ў небе чыстым памаленьку выступаюць,
з месяцам у рэчку падаюць,купаюцца.
Змоўклі птахі, дрэвы-кроны цішынёй скутыя,
а ні шолаху не чутна,
ўсё вакол хутка супакой ахутае.


Рецензии