Мы не супынім джалаў рухі.
Але, нябачныя, разладу духі
Улетку, роўным шляхам замятухі,
Не сыдуць у квет, - на нашу прызбу:
І не зляціць над хатай злое воку, -
Мы не пачуем слоў глухіх папроку,
Час не пакіне стрэмак і рэпрызу...
Заможны: шатамі дубоў.
Не тчэ відушчых слепакоў
На баразне ад прывідных вянкоў
Чарнюткі воўк у авечай скуры, -
Перадусім жыццё - шыр, рака!
Туды, наперад, за межы ветрака!
Дзе край любові! - мар хаўрусы!
Дзіця мілуе хай вачамі,
Вас, хто выпадкова намі
Турмою стрэўся, плыў галасамі...
Куляўся, лаяўся, быў пагардай...
В е д ы - рой. Каб сонечна любіць,
Не кожнаму свабоды келіх піць,
Сярод крыніцы, жыццямі багатай!..
Наканаванне любовi
© Copyright: Виктор Шатило, 2023
Свидетельство о публикации №123073104163
Свидетельство о публикации №123073104163
Рецензии