У высокім свеце, на далёкім полі,
Не цвіце самоты горасны палын.
Там не кружаць птушкі смерці і нядолі,
Не пралье крыві там гонар-Херувім.
Ці агнём ён плача? Ці нябёсы стынуць?
- Не, - мне ціхі голас шэпча ўначы, -
Там любові слёзы з неба раптам хлынуць,
Салаўямі - вечна - рушаць крумкачы...
Мы используем файлы cookie для улучшения работы сайта. Оставаясь на сайте, вы соглашаетесь с условиями использования файлов cookies. Чтобы ознакомиться с Политикой обработки персональных данных и файлов cookie, нажмите здесь.