Што вам, людзi няiмецца

Што ж вам, людзi, няiмецца
I спакойна не жывецца?
Розум вы, хiба, згубiлi,
Столькi яду накапiлi.

Вы гiсторыю забылi -
Зноу на граблi наступiлi.
Вы мдзведзя не дразнiце,
Кол ля морды не круцiце.

Як пакiне ён бярлогу -
Уцякайце, ох, ей Богу.
Дзе, скажыце, ёсць сыны -
За Радзiму-мацi  без цаны.

На усей зямлi адна -
Крэпасць Брэсцкая мая,
Дзе крывею без вады
Напiсаць маглi  хлапцы.

Памiраю, але не задаюся!
Вамi усемi я  ганаруся.
Перамога будзе за намi,
Бо даказана гэта вякамi.


Рецензии